Strona nie będzie działać właściwie !
Komedia |
gatunek dramatyczny uformowany w starożytnej Grecji, wyrosły z twórczości ludowej i obrzędów ku czci Dionizosa |
Komiks |
historyjka obrazkowa opatrzona skąpym tekstem, zwykle o charakterze przygodowym, sensacyjnym lub humorystycznym, zamieszczona w czasopiśmie lub wydawana w postaci broszury; |
Komizm |
jedna z podstawowych kategorii estetycznych, sformułowana już w starożytności; własność sytuacji rzeczywistej lub przedstawionej w dziele sztuki, często mająca charakter degradacji, polegająca na zdolności do wzbudzania wesołości |
Kompilacja |
dzieło literackie lub naukowe będące wynikiem zestawienia i parafrazy fragmentów innych tekstów; często pejoratywne określenie dzieła niesamodzielnego, nieoryginalnego |
Kompozycja |
sfunkcjonalizowany układ elementów tworzących poszczególne poziomy dzieła literackiego, charakteryzujący się rozmaitym stopniem spójności; |
Koncept |
w poezji barokowej wyszukany chwyt kompozycyjny, często wykorzystujący znaczeniowe lub stylistyczne podobieństwo bądź przeciwieństwo, efekt gry słów lub zaskakującą pointę |
Kronika |
utwór dziejopisarski o charakterze publicystycznym lub literackim, zapis wydarzeń z życia państwa, instytucji, organizacji, ułożony według ich następstwa w czasie, |
Lakonizm |
lapidarny, zwięzły sposób wyrażania się; pojęcie pochodzi od sposobu wyrażania się Lakończyków, czyli Spartan, wychowywanych na żołnierzy, a nie na mówców |
Legenda |
gatunek epicki; prozatorska lub poetycka opowieść o historycznej lub przedhistorycznej przeszłości, często zawierająca elementy baśniowej fantastyki |
Legenda literacka |
krążące w społeczeństwie, oparte na faktach lub fałszywe opowieści, anegdoty, opinie dotyczące biografii, stylu życia lub światopoglądu pisarza |
Liryka |
jeden z rodzajów literackich; dominantą kompozycyjną jest zawartość świadomości podmiotu lirycznego wyrażona w monologu lirycznym, charakteryzującym się subiektywizmem i ekspresywnością |
List |
gatunek piśmiennictwa użytkowego, wyznaczający odrębną dziedzinę piśmiennictwa, zwana epistolografią |
Literatura piękna |
dział piśmiennictwa obejmujący utwory, których kompozycja podporządkowana jest realizacji rozmaitych celów artystycznych |
Litota |
figura retoryczna bliska eufemizmowi, polegająca na zastąpieniu wyrazu jego zaprzeczonym antonimem, co łagodzi tonację wypowiedzi, ale może stanowić też sygnał ironii |
Maksyma |
zwięźle i jasno sformułowana ogólna prawda życiowa lub reguła moralna |
Manifest literacki |
forma publicystyki literackiej, tekst zawierający założenia programowe grupy literackiej, prądu literackiego, pokolenia literackiego, często krytycznie oceniający aktualny stan kultury |
Mesjanizm |
wiara w zbawczą misję pomazańca Bożego, misję realizowaną przez ofiarę, zbawczą wiedzę |
Metafora (przenośnia) |
jedna z figur stylistycznych; wyrażenie, którego elementy składowe wzajemnie modyfikują swoje znaczenia |
Metonimia |
figura stylistyczna; zastąpienie nazwy rzeczy, zjawiska, cechy, stanu itp |
Metrum |
wzorzec metryczny, powtarzający się układ elementów prozodyjnych języka, tworzący wyrazisty schemat brzmieniowy, wyznaczający miarę wersu; pojęcie metrum stosuje się do wierszy sylabotonicznych |
Mimesis |
jedna z podstawowych kategorii estetycznych, odnosząca się do relacji między dziełem sztuki a rzeczywistością empiryczną; |
Misterium |
gatunek średniowiecznego dramatu wywodzący się z dramatu liturgicznego; organizowane z okazji ważnych świąt kościelnych widowisko teatralne będące sekwencją luźno powiązanych scen z Biblii, |
Mitologia |
zespół mitów charakterystyczny dla określonej społeczności |
Monodram |
krótki utwór dramatyczny, w którym występuje tylko jeden bohater prowadzący monolog skierowany bezpośrednio do publiczności lub do jakiegoś wyimaginowanego adresata |
Monografia |
praca naukowa poświęcona jednemu zagadnieniu , jednemu działowi nauki, jednej osobie, miejscowości, epoce, wydarzeniu, tematowi, wyczerpująco go opracowująca |
Monolog |
samodzielna kompozycyjnie i znaczeniowo wypowiedź jednego podmiotu literackiego |
Moralitet |
średniowieczny gatunek dramaturgiczny; odmiana literatury dydaktycznej; bohaterem moralitetu był człowiek przeciętny, dokonujący wyborów moralnych |
Morał |
wniosek wypływający z treści utworu literackiego i stanowiący jego nadrzędny sens, często także wypowiedziany wprost, najczęściej na końcu utworu |
Motto |
cytat lub aforyzm umieszczony na początku dzieła literackiego albo jego części, stanowiący klucz do odczytania jego nadrzędnego sensu; myśl przewodnia lub zapowiedź podejmowanej tematyki |
Motyw |
podstawowy, element konstrukcyjny świata przedstawionego dzieła literackiego; motywy łączą się ze sobą, tworząc struktury kompozycyjne wyższego rzędu (fabuła, postaci, wątki) |
Motywacja postaci literackich |
sposób uzasadniania działań, postaw i wyborów bohaterów literackich |
Mowa niezależna |
polega na dosłownym przytaczaniu cudzych słów, tak jak zostały one wypowiedziane |
Mowa zależna |
podanie wypowiedzi bohatera literackiego nie w postaci dosłownego przytoczenia, lecz jej zreferowanie w formie zdania podrzędnego, zależnego składniowo od narracji |
Narracja |
wypowiedź podmiotu mówiącego dzieła epickiego, w której toku dochodzi do prezentacji świata przedstawionego |
Narrator |
fikcyjna postać wygłaszająca monolog obejmujący cały tekst utworu narracyjnego; charakteryzuje się rozmaitym stopniem określoności, różnym zakresem kompetencji i wiedzy |
Nowela |
gatunek epicki; krótki utwór prozą, charakteryzujący się prostą, przejrzystą i zwartą fabułą mającą charakter dynamicznej akcji z wyrazistym punktem kulminacyjnym i pointą |
Oda |
gatunek liryczny; utwór uroczysty, o patetycznym charakterze, opiewający wielkie idee, symbole, ważne wydarzenia, wybitnych ludzi, cechujący się podniosłym stylem, obfitością porównań, przenośni i hiperboli |
Oksymoron |
figura stylistyczna polegająca na zestawieniu dwóch przeciwstawnych znaczeniowo wyrazów |
Opis |
jedna z form podawczych narracji lub sposobów kształtowania monologu lirycznego w liryce opisowej; przedstawienie zewnętrznych własności postaci, miejsca lub sytuacji, albo cech wewnętrznych postaci |
Opowiadanie |
forma podawcza narracji; obok opisu podstawowy środek prezentacji motywów zdarzeniowych składających się na fabułę utworu literackiego |
gatunek literacki; niewielki utwór epicki prozą, tematycznie ograniczony do jednego wątku fabularnego, różniący się od noweli brakiem wyraźnej konstrukcji, luźnym układem akcji, często wzbogaconej epizodami |
Oratorstwo |
sztuka przemawiania i związany z nią rodzaj refleksji teoretycznej poświęconej technikom kompozycji, zapamiętywania i wygłaszania mów |
Pamflet |
utwór literacki lub publicystyczny zawierający złośliwą krytykę osoby, grupy, instytucji lub zjawiska życia społecznego czy politycznego; pamflet posługuje się ekspresywną retoryką, hiperbolizacją, elementami satyry; |
Pamiętnik |
zapis wydarzeń z życia prywatnego i publicznego dokonywany z pozycji ich bezpośredniego obserwatora lub uczestnika; |
Panegiryk |
wypowiedź lub utwór literacki zawierające pochwałę osoby, idei, instytucji, wydarzenia albo zjawiska; upowszechnił się w kulturze dworskiej i szlacheckiej; |
Paradoks |
błyskotliwie sformułowane twierdzenie lub rozumowanie wewnętrznie sprzeczne lub przeczące powszechnie przyjętym poglądom |
Parafraza |
typ relacji intertekstualnej; swobodna przeróbka tekstu literackiego, przekształcająca styl i motywy pierwowzoru; komiczną odmianą parafrazy jest parodia, satyryczną trawestacja |
Paralelizm |
tożsamość lub podobieństwo treściowe lub kompozycyjne kilku analogicznych segmentów utworu literackiego; paralelizm może służyć podkreśleniu podobieństw lub przeciwstawieniu elementów treści |
Parodia |
typ relacji intertekstualnej, odmiana stylizacji lub parafrazy, pokrewna trawestacji |
Pastisz |
typ relacji intertekstualnej, odmiana stylizacji, utwór nawiązujący do stylu, repertuaru motywów tematycznych lub kompozycji określonego utworu lub grupy utworów |
Patos |
jedna z podstawowych kategorii estetycznych, wprowadzona dla opisu antycznej tragedii greckiej; przedstawianie odpowiednio dobranych postaci i zdarzeń w sposób wzniosły |
Personifikacja |
figura stylistyczna, odmiana metafory; przedstawianie przedmiotów, zwierząt, roślin, zjawisk natury jako przedmiotów działających i myślących jak ludzie; |
Peryfraza |
figura stylistyczna, polega na zastąpieniu nazwy własnej lub pojęcia przez metaforyczną charakterystykę ich desygnatu; oświecenia, zjawisko częste w stylu publicystycznym |
Pieśń |
gatunek liryki wywodzący się ze starożytnej greckiej melicznej poezji obrzędowej, pozbawiony wyrazistych wyznaczników kompozycyjnych czy tematycznych |
Plagiat |
typ kradzieży własności intelektualnej w nauce lub sztuce; przywłaszczenie sobie czyjegoś pomysłu, dzieła i podanie ich za własne, opublikowane pod własnym nazwiskiem |
Pleonazm |
z greckiego nadmiar, błąd stylistyczny; wypowiedź zawierająca wyrazy zbędne, nie dodające nic do jej sensu |
Podmiot liryczny |
fikcyjny podmiot w utworze literackim, wypowiadający monolog liryczny |
Poemat |
dłuższy utwór , zwykle wierszowany, o charakterze epickim lub lirycznym |
Poemat dramatyczny |
poemat mający postać dramatu niescenicznego |
Poemat dydaktyczny |
rodzaj wierszowanej rozprawy o funkcjach poznawczych (naukowych lub filozoficznych) |
Poemat dygresyjny |
romantyczny gatunek poezji epickiej; epizodyczna fabuła przerywana dłuższymi dygresjami narratora |
Poemat epicki |
gatunek poezji epickiej; utwór o spójnej , nie rozbudowanej fabule |
Poemat heroikomiczny |
parodia eposu, błahy temat przedstawiony jest za pomocą środków stylistycznych eposu |
Poemat opisowy |
odmiana poematu dydaktycznego; rozbudowany opis jakiegoś miejsca, którego charakter podporządkowany jest określonej wizji świata |
Poemat prozą |
pisany prozą utwór o cechach kompozycyjnych utworu lirycznego |
Poetyka |
dział teorii literatury zajmujący się budową dzieła literackiego |
Poezja |
dziedzina twórczości literackiej, obejmująca utwory wierszowane, współcześnie pojęcie używane jako synonim liryki |
Porównanie |
figura stylistyczna polegająca na określeniu własności przedmiotu lub zjawiska na zasadzie uwydatnienia jego podobieństwa z innym, często należącym do innej kategorii |
Posłowie |
komentarz dotyczący powstania, wydania lub treści książki, zamieszczony na jej końcu |
Powiastka filozoficzna |
gatunek literacki z pogranicza epiki narracyjnej i eseju filozoficznego; opowieść, której schematyczna fabuła ma stanowić egzemplifikację wyłojonych w niej twierdzeń; forma ukształtowana w okresie oświecenia |
Powieść |
podstawowy gatunek epiki; prozatorski utwór narracyjny o znacznej objętości i wielowątkowej fabule |
Powieść poetycka |
synkretyczny gatunek literacki, łączący elementy liryki i epiki; utwór poetycki, którego fabuła jest przesycona grozą i tajemniczością, ulokowana często w odległej epoce lub miejscu |
Prąd literacki |
zespół bliskich sobie czasowo zjawisk literackich będących wyrazem określonych tendencji światopoglądowych, artystycznych i filozoficznych |
Prometeizm |
koncepcja bohatera literackiego, łącząca cechy twórcy i tytanicznego buntownika przeciw siłom odpowiedzialnym za nieszczęścia ludzkości, człowieka, narodu |
Proza |
mowa niewiązana, pozbawiona dodatkowej organizacji rytmicznej wynikającej z podziału na wersy |
Proza poetycka |
typ utworów literackich należących do prozy, w których warstwa stylistyczna jest ukształtowana na wzór utworów poetyckich, fabuła jest zredukowana, język utworu podlega silnej rytmizacji i metaforyzacji |
Przerzutnia |
zjawisko prozodyczne występujące w tekstach poetyckich, będące wynikiem pojawienia się niezgodności pomiędzy segmentacją składniową i wersową |
Przypis |
komentarz, objaśnienie określonego fragmentu tekstu dzieła naukowego lub literackiego, dodane przez autora lub wydawcę i umieszczone u dołu strony, na końcu rozdziału lub całego dzieła |
Przypowieść |
gatunek literatury dydaktycznej wywodzący się z Biblii i literatur religijnych Dalekiego Wschodu; utwór narracyjny o charakterze parenetycznym, w którym treści moralne komunikuje się poprzez alegoryczne przykłady |
Przysłowie |
krótkie zdanie utrwalone w tradycji ustnej, wyrażające ogólną prawdę, radę, przestrogę, spostrzeżenie obyczajowe |
Psalm |
adresowane do Jahwe pieśni religijne, wywodzące się z tradycji judaistycznej, przyjęte przez chrześcijaństwo i włączone do liturgii |
Publicystyka |
dziedzina twórczości słownej obejmująca teksty drukowane i inne rodzaje wypowiedzi w środkach masowego przekazu poświęcone aktualnej tematyce politycznej, społecznej, kulturalnej |
Punkt kulminacyjny |
moment zwrotny w rozwoju akcji, odznaczający się maksymalnym natężeniem występującego miedzy postaciami konfliktu |
Pytanie retoryczne |
figura retoryczna mająca postać pytania zadanego odgrywającego rolę oznajmienia; służy ożywieniu stylu i angażuje słuchacza , zmuszając go do współtworzenia sensu komunikatu |
Rapsod |
fragment epopei lub samodzielny utwór epicki o charakterze patetycznym, opiewający znanego bohatera lub doniosłe wydarzenie historyczny |
Recenzja |
omówienie treści książki, wystawy, spektaklu, koncertu, filmu połączone z jego krytyczną analizą lub oceną, ogłoszone w czasopiśmie, telewizji lub radiu |
Replika |
wypowiedź w ramach dialogu; odpowiedź na coś, zwłaszcza w czasie dyskusji; powtórzenie, kopia czegoś, zwykle dzieła sztuki, nie zawsze dokładnie taka sama jak pierwowzór |
Reportaż |
gatunek publicystyczny ukształtowany w drugiej połowie XIX wieku, wywodzący się z dziennika podróży, listu, diariusza, pamiętnika; relacja ze zdarzeń, oparta na bezpośrednich obserwacjach autora |
Retoryka |
teoretyczna i praktyczna nauka sprawnego i pięknego mówienia |
Rodzaj literacki |
najszersza kategoria klasyfikacji literatury; tradycyjne kryteria podziału na rodzaje literackie to monocentryczność, pozostająca w opozycji do dramatu, semantyczna jednopłaszczyznowość liryki w przeciwieństwie do dwupłaszczyznowości epiki |
Romans |
gatunek epicki powstały w starożytnej Grecji; dłuższy utwór prozą o powikłanej treści |
Rozprawa |
obszerna praca naukowa albo filozoficzna prezentująca wywód teoretyczny uzasadniający określony punkt widzenia lub rozwiązanie problemu |
Rozprawka |
niewielka rozprawa, szkic, artykuł, studium; rodzaj wypracowania szkolnego, w którym należy przedstawić argumentowana opinię na dany temat wedle schematu: przedstawienie tezy, rozwinięcie, wnioski |
Równoważnik zdania |
wypowiedzenie, które treściowo i komunikacyjnie odpowiada zdaniu, nie zawiera jednak osobowe formy czasownika |
Rym |
zgodność brzmienia wygłosów wyrazów zlokalizowanych w klauzuli lub średniówce co najmniej dwóch wersów utworu poetyckiego |
Satyra |
typ literatury dydaktycznej; utwór ośmieszający ludzkie wady lub negatywne zjawiska społeczne i obyczajowe; od starożytności po oświeceniowy klasycyzm traktowana jako odrębny gatunek poetycki |
Scena |
wydzielona przestrzeń przeznaczona do działań teatralnych |
Scenariusz |
tekst stanowiący podstawę dla realizacji filmu lub audycji telewizyjnej; zawiera ogólną charakterystykę poszczególnych scen, dialogi, charakterystykę postaci; |
Scenopis |
dokonany na podstawie scenariusza szczegółowy zapis ujęć ; autorami scenopisów są zazwyczaj reżyser i operator filmu, jak również scenarzysta, scenograf i kompozytor muzyki |
Science fiction |
odmiana fantastyki kształtująca wizje przyszłości zdominowanej przez wysoko rozwiniętą technikę, zapoczątkowana w literaturze XIX wieku i rozwinięta w XX wieku, zwłaszcza w USA |
Skontaktuj się z nami Przeczytaj regulamin i politykę cookies © 2012-2014 FabrykaFiszek.pl [0.8.61] płatności online |
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego |