Test z kategorii Nauki przyrodnicze - medycyna

-   miejscowe obkurczanie naczyń

-   występuje fizjologicznie u młodych osób, podczas wdechu impulsy z receptorów rozciągnięcia płuc przewodzone nerwami błędnymi powodują hamowanie ośrodka zmniejszającego pracę serca w rdzeniu przedłużonym. Prowadzi to do zmniejszenia tonicznego napięcia ner

-   odcinek ST – miseczkowato obniżony, odcinek TP będzie wydłużony, bo ona powoduje zwolnienie przewodnictwa w węźle przedsionkowo-komorowym i zmniejszenie częstości akcji serca

-   w skurczu

-   powoduje ich rozszerzenie

-   większa

-   rozciągnięcie aorty

-   -5° do 160°

-   polega na odwróceniu przepływu krwi pomiędzy tętnicą kręgową, a zwężoną tętnicą podobojczykową. Wskutek tego podczas wysiłku zwężona t. podobojczykowa podkrada krew z t. kręgowej

-   objętość późnorozkurczowa i ciśnienie późnorozkurczowe. Obciążenie wstępne warunkuje wyjściową długość włókien mięśnia sercowego i w okresie systole decyduje o jego sile skurczu

-   rec. adrenergiczny, przyśpiesza pracę serca

-   występuje fizjologicznie u młodych osób, podczas wdechu impulsy z receptorów rozciągnięcia płuc przewodzone nerwami błędnymi powodują hamowanie ośrodka zmniejszającego pracę serca w rdzeniu przedłużonym. Prowadzi to do zmniejszenia tonicznego napięcia ner

-   wolna czynność serca poniżej 60/min. Fizjologicznie u sportowców lub osób z wagotonią

-   występuje dodatkowa droga przewodzenia łącząca przedsionki i komory (pęczek Kenta), powoduje to przedwczesny skurcz jednej z komór. Na EKG widoczne skrócenie odstępu PR, poszerzenie zespołu QRS z zazębieniem na ramieniu wstępującym R, odstęp między począt

-   6 (V1-V6)

-   wpływ na kurczliwość kardiomiocytów i siłę skurczu przez zmianę ilości wapnia w komórce

-   rozszerzają tętniczki przy wystąpieniu dermografizmu czerwonego. Substancja P dodatkowo powoduje wychodzenie płynu z naczyń krwionośnych (obrzęk)

-   częstość serca i jego miarowość, następnie uwagę należy skoncentrować na rozpoznaniu I i II tonu serca, określić należy głośność i rozdwojenie tonów serca i ich zależność od fazy oddychania a także obecność dodatkowych tonów serca, tak w okresie skurczu j

-   wyraża czas przewodzenia depolaryzacji od węzła zatokowo-przedsionkowego do węzła przedsionkowo-komorowego

-   na drodze autoregulacji

-   różnica między ciśnieniem skurczowym a rozkurczowym

-   napływem jonów Ca2+

-   rozkurczu

-   skurcz serca po przerwie spowodowanej skurczem dodatkowym jest silniejszy niż normalny skurcz

-   4 m/s

-   przyśrodkowa część rdzenia przedłużonego, pobudzenie powoduje spadek aktywności współczulnej

-   nieprawidłowy rytm serca pochodzący z przedsionków lub węzła przedsionkowo-komorowego, o częstotliwości >100/min.

-   --> ROŚNIE powrót żylny do PP-->WZROST przepływu do pecherzyków, WZROST światła naczyń włosowatych, nastepuje WZROST oporu w mikrokrążeniu

-   rozkurczu

-   rozciągnięcie aorty

-   rozkurczu serca

-   ciśnienie tętnicze, miejscowe stężenie mleczanów, prostaglandyn, histaminy, prostacykliny, tromboksan, leukotrieny, NO, przedsionkowego peptydu natriuretycznego (ANP), temperatura, pH, ciśnienie parcjalne tlenu i dwutlenku węgla, aktywność nerwów współczu

-   okresowe przerwanie przewodzenia w węźle przedsionkowo-komorowym w wyniku czego ustala się określony rytm pobudzeń przedsionków i komór np.: odstęp PR ma stała długość

-   ponieważ po skurczu występuje okres refrakcji, co uniemożliwia wystąpienie skurczów tężcowych

-   noradrenalina pobudza receptory β1, powoduje wzrost cAMP, a w rezultacie otwieranie kanałów L-Ca i wzrost kurczliwości serca

-   · zwiększonej kurczliwości ( dodatni inotropizm) mówimy gdy rośnie siła skurczu sercowego przy utrzymanym stałym obciążeniu wstępnym lub objętości komór.

-   powyżej 50-60 mm Hg

-   przepływ przez m. szkieletowe albo krążenie mózgowe

-   zwiększa się potencjał spoczynkowy i kurczliwość mięśnia sercowego

-   : podrażnienie interoreceptorów w narządach wew. wywołuje na drodze odruchowej rozszerzenie lub zwężenie światła naczyń tętniczych. Impulsacja od receptorów biegnąca we włóknach aferentnych może być przewodzona antydromowo do m. gładkich. Uszkodzeniu nacz