Gatunek, w którym każdy człon chmury jest małym kłębiastym kłaczkiem; dolna część kłaczka mniej lub bardziej postrzępiona i często towarzyszy jej virga. Określenie to odnosi się do chmur Cirrus, Cirrocumulus i Altocumulus.
Chmury Cumulus, wyraźnie rosnące, przeważnie o dużej rozciągłości pionowej; ich górna pączkująca część często posiada wygląd kalafiora.
Chmury Cirrus, często w kształcie przecinka, zakończonego u wierzchołka haczykiem lub kłaczkiem, którego górna część nie posiada wypukłości o zaokrąglonych kształtach.
Chmury rozpostarte w postaci rozległego poziomego płata lub warstwy. Określenie to odnosi się do chmur Altocumulus, Stratocumulus i w pewnych przypadkach Cirrocumulus.
Chmury, które w górnej części wykazują wypukłości w postaci wieżyczek, nadającym tym chmurom na ogół wygląd ząbkowany.
Chmury w kształcie soczewek lub migdałów, często bardzo wydłużone i zwykle o wyraźnych zarysach; niekiedy iryzujące. Określenie to odnosi się głównie do chmur Cirrocumulus, Altocumulus i Stratocumulus.
Chmury Cirrus na tyle gęste optycznie, że mają wygląd szarawy, gdy są obserwowane w kierunku Słońca.
Chmura w postaci mglistej zasłony lub warstwy, nie wykazującej wyraźnych szczegółów. Określenie to odnosi się do chmur Cirrostratus i Stratus.
Chmury Cumulus o umiarkowanej rozciągłości pionowej, których wierzchołki wykazują niewielkie wypukłości.
Chmura Cumulonimbus, w górnej części której przynajmniej pewne wypukłości zaczynają zatracać zarysy chmur kłębiastych, lecz nigdzie nie wykazują jeszcze cech chmur pierzastych. Wypukłości i części pączkujące wykazują tendencję do utworzenia białego masywu
