Chmury Cumulus, wyraźnie rosnące, przeważnie o dużej rozciągłości pionowej; ich górna pączkująca część często posiada wygląd kalafiora.
Oddzielne chmury lub cienka zasłona, składająca się z prawie prostoliniowych albo mniej lub bardziej nieregularnie zakrzywionych włókien, które jednak nie są zakończone haczykami.Określenie to odnosi się głównie do chmur Cirrus lub Cirrostratus
Chmury Cirrus na tyle gęste optycznie, że mają wygląd szarawy, gdy są obserwowane w kierunku Słońca.
Chmury, które w górnej części wykazują wypukłości w postaci wieżyczek, nadającym tym chmurom na ogół wygląd ząbkowany.
Chmura Cumulonimbus, której pewne części głównie szczytowe, są wyraźnie pierzaste, o budowie włóknistej lub prążkowanej i często posiadają kształt kowadła, pióropusza albo zwichrzonej czupryny
Chmury rozpostarte w postaci rozległego poziomego płata lub warstwy. Określenie to odnosi się do chmur Altocumulus, Stratocumulus i w pewnych przypadkach Cirrocumulus.
Chmury w kształcie soczewek lub migdałów, często bardzo wydłużone i zwykle o wyraźnych zarysach; niekiedy iryzujące. Określenie to odnosi się głównie do chmur Cirrocumulus, Altocumulus i Stratocumulus.
Chmura Cumulonimbus, w górnej części której przynajmniej pewne wypukłości zaczynają zatracać zarysy chmur kłębiastych, lecz nigdzie nie wykazują jeszcze cech chmur pierzastych. Wypukłości i części pączkujące wykazują tendencję do utworzenia białego masywu
Chmury Cirrus, często w kształcie przecinka, zakończonego u wierzchołka haczykiem lub kłaczkiem, którego górna część nie posiada wypukłości o zaokrąglonych kształtach.
Chmury Cumulus o małej rozciągłości pionowej, zwykle jak gdyby spłaszczone.