Chmura Cumulonimbus, w górnej części której przynajmniej pewne wypukłości zaczynają zatracać zarysy chmur kłębiastych, lecz nigdzie nie wykazują jeszcze cech chmur pierzastych. Wypukłości i części pączkujące wykazują tendencję do utworzenia białego masywu
Chmury w kształcie soczewek lub migdałów, często bardzo wydłużone i zwykle o wyraźnych zarysach; niekiedy iryzujące. Określenie to odnosi się głównie do chmur Cirrocumulus, Altocumulus i Stratocumulus.
Chmury Cumulus, wyraźnie rosnące, przeważnie o dużej rozciągłości pionowej; ich górna pączkująca część często posiada wygląd kalafiora.
Chmury Cirrus na tyle gęste optycznie, że mają wygląd szarawy, gdy są obserwowane w kierunku Słońca.
Chmury, które w górnej części wykazują wypukłości w postaci wieżyczek, nadającym tym chmurom na ogół wygląd ząbkowany.
Chmury Cumulus o umiarkowanej rozciągłości pionowej, których wierzchołki wykazują niewielkie wypukłości.
Chmury o nieregularnych kształtach i wyraźnie postrzępionym wyglądzie. Określenie to odnosi się tylko do chmur Stratus i Cumulus.
Chmura Cumulonimbus, której pewne części głównie szczytowe, są wyraźnie pierzaste, o budowie włóknistej lub prążkowanej i często posiadają kształt kowadła, pióropusza albo zwichrzonej czupryny
Chmura w postaci mglistej zasłony lub warstwy, nie wykazującej wyraźnych szczegółów. Określenie to odnosi się do chmur Cirrostratus i Stratus.
Chmury Cumulus o małej rozciągłości pionowej, zwykle jak gdyby spłaszczone.
