Test z kategorii Przedmioty artystyczne - teatr

-   zespół teatralnych urządzeń technicznych mieszczący się nad sceną.

-   specjalizuje się w odtwarzaniu bohaterów w tragediach lub postaci tragicznych.

-   najniższy poziom miejsc dla widzów w sali widowiskowej w teatrze lub publiczność, która zajmuje miejsca na tym poziomie.

-   gra za pomocą mimiki - ruchy mięśni twarzy.

-   uruchamianie lalek w teatrze lalkowym.

-   oficjalna kontrola publikacji, widowisk, filmów i audycji, dokonywana przez specjalnego urzędnika, oceniającego je pod względem politycznym, religijnym, obyczajowym i moralnym.

-   jeden z trzech (obok liryki i epiki) rodzajów literackich, obejmujący utwory przeznaczone do wystawiania na scenie, które maja charakter fabularny. Dominuje w nich dialog.

-   proscenium było pomostem ustawionym na kołach, a jego zaplecze tworzyło kilka pawiloników - celek, każda celka tworzyła oddzielne miejsce gry.

-   osoba, która zajmuje się plastycznym i architektonicznym ukształtowaniem przestrzeni scenicznej widowiska teatralnego, obejmującą dekoracje, kostiumy, rekwizyty, liternictwo.

-   tworzy zamkniętą przestrzeń ograniczoną bocznymi i górnymi dekoracjami, w tylnym planie prospektem, oddzielona od widowni proscenium, kurtyną i kanałem dla orkiestry.

-   pomieszczenie znajdujące się za sceną, służące jako skład dekoracji, garderoby itp.

-   jeden z trzech (obok liryki i epiki) rodzajów literackich, obejmujący utwory przeznaczone do wystawiania na scenie, które maja charakter fabularny. Dominuje w nich dialog.

-   plastyczne i architektoniczne ukształtowanie przestrzeni scenicznej widowiska teatralnego.

-   dłuższa wypowiedź jednego aktora.

-   w teatrze nowożytnym

-   przygotowanie i wystawienie na scenie utworu dramatycznego, literackiego, muzycznego, baletowego, odpowiednie opracowanie dzieła, służące wystawieniu go jako sztuki teatralnej.

-   specjalizuje się w odtwarzaniu bohaterów w komediach lub postaci komicznych.

-   tekst rozpisany na sceny i dialogi, będący podstawą realizacji spektaklu.

-   piętro widowni teatralnej.

-   specjalizuje się w odtwarzaniu bohaterów w tragediach lub postaci tragicznych.

-   osoba zajmująca się analizowaniem widowisk teatralnych.

-   pomieszczenie w teatrze, gdzie dokonuje się charakteryzacji.

-   rodzaj widowiska teatralnego, w którym głównym środkiem wyrazu jest taniec wykonywany przez tancerzy według scenariusza, z towarzyszeniem muzyki, na tle odpowiedniej scenografii.

-   osoba podpowiadająca w teatrze aktorom tekst roli w sposób niewidoczny dla widza (obecnie za kulisami, dawniej w budce suflera).

-   obuwie na wysokich podeszwach używane przez aktorów podczas występów na scenie w teatrz antycznym w celu podwyższenia sylwetki.

-   tło plastyczne sceny teatralnej, zespół elementów architektonicznych, malarskich lub plastycznych, które wyznaczają miejsce akcji inscenizowanego dramatu, czy przedstawienia.

-   pracownik teatru, trudniący się zmienianiem wyglądu zewnętrznego człowieka (aktora) za pomocą odpowiednich środków (np. kosmetyków, ubioru).

-   bez kurtyny lub z rozsuniętą bądź podniesiona kurtyną.

-   figurka przedstawiająca jednego z bohaterów widowiska w teatrze animacji. Rodzaje lalek

-   charakterystyczna dla teatru średniowiecznego, składająca się z kilku mansjonów (domków) ustawionych na wycinku koła lub prostej, w których akcja dramatu rozgrywała się jednocześnie.

-   dokonywanie serii pojedynczych zdjęć rysunków, kukiełek, wycinanek itp. W różnych fazach ruchu.

-   gatunek dramatu obejmujący utwory o wesołym i pogodnym nastroju, lekkiej i pogodnej tematyce, charakteryzujące się humorem, dowcipem, wesołością i pomyślnym zakończeniem.

-   specjalizuje się w odtwarzaniu bohaterów w tragediach lub postaci tragicznych.

-   osoba podpowiadająca w teatrze aktorom tekst roli w sposób niewidoczny dla widza (obecnie za kulisami, dawniej w budce suflera).

-   gatunek dramatu obejmujący utwory o wesołym i pogodnym nastroju, lekkiej i pogodnej tematyce, charakteryzujące się humorem, dowcipem, wesołością i pomyślnym zakończeniem.

-   w teatrze nowożytnym

-   osłona twarzy, mająca kształt i formę twarzy ludzkiej, a także łba zwierzęcego, rośliny lub innej rzeczy.

-   służy do oglądania spektaklu z odległych miejsc w teatrze.

-   tekst rozpisany na sceny i dialogi, będący podstawą realizacji spektaklu.

-   specjalizuje się w odtwarzaniu bohaterów w tragediach lub postaci tragicznych.