|
enkaustyka |
|
technika malarska, w której spoiwem jest wosk pszczeli; pigment wymieszany z woskiem nakładano ogrzewanymi szpachlami lub na gorąco pędzlami |
|
trybowanie (repusowanie) |
|
kucie bez użycia modelu, jedna z podstawowych technik kształtowania wyrobów z blachy, polegająca na wykuwaniu młotkami na zimno odpowiedniej formy; tą techniką uzyskuje się z płaskiej blachy naczynia różnego kształtu lub bogate i skomplikowane półplastycz |
|
chryzelefantyna |
|
technika polegająca na stosowaniu złota i kości słoniowej w posągach montowanych na drewnianej konstrukcji |
|
akrolit |
|
dzieło wykonywane jest z dwóch materiałów – głowa, ręce i stopy z kamienia, a korpus i części nóg z drewna |
|
mozaika |
|
technika polegająca na układaniu wzoru z drobnych, barwnych kamieni, szkła i ceramiki na odpowiednio przygotowanym podłożu (świeża zaprawa wapienna, cement); poszczególne płytki nazywa się tesserami |
|
tempera |
|
technika malarska polegająca na łączeniu pigmentu z dowolnym spoiwem emulsyjnym |
|
toreutyka |
|
odlewnictwo w brązie |
|
koroplastyka |
|
kształtowanie figurek wotywnych w glinie następnie odlewanych w brązie i umieszczanych w grobowcach i świątyniach (figurki wojowników) |
|
grawerowanie |
|
wykonywanie wgłębień o różnej głębokości, przekroju i kształtach, na powierzchniach metalowych |
|
filigran |
|
technika złotnicza polegająca na zdobieniu lub wykonywaniu całego przedmiotu z cienkich drucików ułożonych w ażurową siatkę |
|
niello |
|
technika złotnicza; wzór wyryty w metalu wypełnia się pastą złożoną z siarczków srebra, miedzi i ołowiu, a następnie poddaje polerowaniu w celu uzyskania granatowego, czarnego lub szafirowo - czarnego rysunku, kontrastującego z tłem |
|
granulacja |
|
technika złotnicza, polegająca na zdobieniu przedmiotów drobnymi kuleczkami złota lub srebra |
|
al secco |
|
technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu na suchym tynku pigmentami zmieszanymi z wodą, których spoiwem jest mleko wapienne, kazeina, klej, olej, żywice, woski, jajo całe lub żółtko |
|
drzeworyt |
|
technika graficzna |
|
miedzioryt |
|
technika graficzna |
|
litografia |
|
technika graficzna w której rysunek do powielania wykonuje się na kamieniu litograficznym (od XVIII w.) |
|
inkrustacja |
|
technika zdobienia przedmiotów polegająca na wykonywaniu wgłębień w podłożu i wklejaniu w nie odpowiednio przyciętych płytek z różnych materiałów |
|
blik |
|
skupione odbicie światła, zaznaczone na obrazie jasną farbą, stosowany w malarstwie dla podkreślenia plastyki i połyskliwości fragmentów |
|
laserunek |
|
przezroczysta warstwa wykończeniowa farby, położona na powierzchni obrazu olejnego lub temperowego, zmieniająca zabarwienie pokrytej partii |
|
impast |
|
nałożenie farby pędzlem lub szpachlą o wyraźnej wypukłości, stosowane w malarstwie |
|
sgrafitto |
|
jedna z technik dekor. malarstwa ściennego, polegająca na pokryciu muru kilkoma (najczęściej dwiema) warstwami barwnego tynku i na częściowym zeskrobywaniu wilgotnych warstw górnych za pomocą ostrych narzędzi, w ten sposób w wydrapanych partiach odsłania |
|
asamblaż |
|
odmiana kolażu, według której tworzy się trójwymiarowe kompozycje z przedmiotów gotowych |
|
kontrrelief |
|
kompozycje przestrzenne; asamblaże budowane z kawałków desek, sznurów i fragmentów innych przedmiotów; eksponowanie materiałowych składników dzieła, ich wzajemnych relacji, układu |
|
dripping |
|
półautomatyczna technika malarska, polegająca na wylewaniu farby na płótno i przez jego odpowiednie pochylanie tworzeniu ściekających, nieoczekiwanych form |
|
seriografia/sitodruk |
|
technika druku płaskiego przez szablon, również odbitka otrzymywana tą techniką; zasada serigrafii polega na przeciskaniu ścierakiem farby drukarskiej przez odsłonięte oczka tkaniny (sita) na podłożony papier; formę drukarską stanowi tkanina (siatka) nap |