są to ciągi wzgórz i pagórków o wysokościach względnych dochodzących do kilkudziesięciu metrów. Powstały w czasie postoju czoła lądolodu na jego przedpolu w efekcie akumulacji glin zwałowych, głazów, żwirów i piasków.

są to rozległe doliny, charakteryzujące się płaskim dnem i równoleżnikowym przebiegiem. Ich powstanie wiąże się z okresami dłuższych postojów lądolodu. Wówczas, płynące ku zachodowi, wzdłuż czoła lodowca, szerokie rzeki żłobiły doliny.

są to owalne pagórki zbudowane z materiału morenowego. Do ich formowania dochodziło na skutek nacisku na ten materiał masy lodu.

są to wąskie, długie i zazwyczaj kręte wały lub ciągi wzgórz. Osiągają długości nawet kilku kilkunastu kilometrów. Budują je piaski i żwiry, osadzone przez wody płynące w kanałach i tunelach lodowca.

są to okrągłe lub wydłużone wzgórza i pagórki o wysokościach dochodzących do kilkudziesięciu metrów. Budują je żwiry, piaski i mułki, które zostały zakumulowane przez płynące pod lodowcem wody.

są to długie, wąskie i głębokie obniżenia o nierównym dnie i stromych zboczach. Zazwyczaj wypełniają je wody jezior, tzw. jeziora rynnowe. Większość z nich powstała w wyniku erodowania podłoża przez wody roztopowe płynące pod ciśnieniem hydrostatycznym.

jest to wygładzony i porysowany przez lodowiec pagórek, o wysokości kilkunastu centymetrów

są to dość głębokie i strome doliny, przypominające przekrojem literę U. Powstają w wyniku żłobienia doliny górskiej przez wody wypływające z czoła lodowca.

są to zazwyczaj półkoliste obniżenia, z trzech stron otoczone stromymi ścianami skalnymi, a z czwartej opadające ku dolinie progiem skalnym. Powstają na obszarze pola firnowego, na skutek erozji lodowcowej.

są to wały usypane z materiału skalnego po obu stronach jęzora lodowcowego.

są to nagromadzenia bloków i odłamków skalnych na górskim stoku. Powstają w wyniku fizycznego wietrzenia skał, zwłaszcza na skutek zmian temperatury, powodujących zamarzanie wody w szczelinach skalnych, która zwiększając objętość rozsadza skały.

jest to rodzaj rumowiska